Öfke yönetimi nasıl yapılır? Kendinizi hiç ‘Şimdiye kadar kendimi kaybedip kimseye bu kadar öfkelenmemiştim’ derken buldunuz mu? Çocuğunuza karşı öfkelenmiş olmaktan içten içe utanç mı duyuyorsunuz? Çocuğunuza öfkelenince üzülüyor musunuz? Cevabınız evet ise ebeveyn öfkesinin üzerinden gelin birlikte gelelim. Kontrol edemediğiniz öfkenizle debelenmek yerine üstesinden gelmenin yollarını bulmak çok daha kolay olacaktır.
Çocuğunuz evin dört bir tarafında denizanası gibi uçuyorsa, bir yerleri ve bir şeyleri tekmelemek, ısırmak ve çığlık atmak gibi davranışlar sergiliyorsa, üstüne bir de kitaplarınızı eşyalarınızı fırlatıp atıyor üzerine bir de çişini yapıyorsa, işlek bir caddenin ortasında durup hareket etmeyi reddediyorsa böyle durumlarda hep olmayı başardığınız kendine hakim ve sakin yetişkin olmak pek mümkün değildir. Tüm bu karışıma bir de gece uykusuzluğu eklendiğinde öfkeniz tamamen tehlikeli bir hal alabilir. Ayrıca gece boyunca uyumamış bir çocuk ile uğraşan ve sonunda yorgun düşmüş bir anneyi düşündüğümüzde öfke daha da iç karartıcı bir hal alabiliyor.
Uzmanlar ebeveyn öfkesine karşı koyabilmek adına bir öfke planı yazmanızı ve bu planı yatağınızın yanında tutmanızı tavsiye ediyor. Öfke planınında tehlikeli bir öfke anı geldiğinde yapmanız gerekenleri listeliyoruz. Siz de kendinize uygun olanları alıp kendi öfke planınızı hazırlayabilirsiniz. Bu sayede çocuk kaynaklı stresin zirvelerinde bile sakin kalabilirsiniz.
Müzik açıp dinlemek
Sakinleştirici bir klasik müzik olabilir ya da enerjik, hareketli dans edebileceğiniz müzikler de iyileşmenize yardımcı olabilir. Çılgınca dans etmek, eller havaya modunda atlayıp zıplamak ebeveyn öfkesinin verdiği saldırganlıktan kurtulmak için sağlıklı bir yol olabilir. Bonus olarak; çocuklarla birlikte dans ederseniz onlar da buna bayılacaklardır.
Çalan şarkıya eşlik etmek
Bu, nefesinizi yavaşlatmaya ve rahatlamanıza yardımcı olacaktır. Metalik ya da rock müzik bile olsa 🙂
Nefes alıp vermek
Derin nefes alıp vermek ebeveyn öfkenizi yenmeye ve sizi sakinleştirmeye yardımcı olacaktır. Bunu yaparken garip sesler çıkarıp kendi kendinizi eğlendirebilirsiniz. Nefes yeterli olmadığı takdirde dondurucudan bir buz kalıbı alıp elinizde tutun. Buzun verdiği soğukluk öfkenin sizi soktuğu panik döngüsünden kurtulmanıza yardımcı olacaktır.
Kısa süreliğine televizyon izlemek
TV izlemeye karşı biri olsanız bile öfke anında açıp 10 ya da 20 dakika TV izlemeniz öfkenize iyi gelecektir. Özellikle geceden sabaha kadar uykusuz kalmışsanız, sıfır uykudan sonra sabahın erken saatlerinde hissettiğiniz öfke çok daha fazla olabilir. İşte bu durumlarda:
Işığı ya da perdeleri açın
Sizi uykusuz bırakan sevimli canavar sabah ışığıyla size daha bir sevimli hale gelecektir. Eğer çocuğunuz gece uykusunda ısrarla uyumayı reddediyorsa uykuyu dayatmak yerine ona 10 dakika oyun molası verin ve tekrar uyutmayı deneyin. Onunla oynarken siz de eğlenecek ve öfkenizin geçtiğini hissedeceksiniz.
Yardım isteyin
Gece geç saatlere kadar oturmaya alışkın arkadaşlarınız varsa ya da evde size yardımcı başka birileri varsa mutlaka uyandırın ve onlardan yardım isteyin. Eşinizin, arkadaşınızın ya da annenizin huysuzlanması çocuğunuzun huysuzlanmasından daha iyidir.
Hiçbiri işe yaramadıysa
Çocuğunuzu güvenli bir yere koyun ( Karyola, oyun odası, bebek yatağı vs) öfkeniz yatışana kadar günlük rutin işleri normalden daha yavaş bir şekilde yapmaya çalışın. Böylelikle öfkeniz yatışmış olacaktır.
Eğer o öfke anında ‘neden seni doğurdum’ , ‘hepsi senin yüzünden’ ‘hayatım senin yüzünden bitti’ gibi öfkeyle bebeğinizi üzecek sözler söylemeyin. Çünkü çocuklar söylediklerinizi anlar. Anlayamayacak kadar küçükse bile enerjinizi hissederler. Sonradan pişman olacağınız sözler sarf etmeyin.
Daha uzun vadeli çözümler için mutlaka bir uzmandan yardım alın. Hem kendi sağlığınızı hem de çocuğunuzun sağlığını öfkenize kurban etmeyin. Yaşan her şeyin normal ve her anne babanın yaşadığını kendinize telkin etmeyi unutmayın. Mükemmel anne-baba olmak yerine çocuğunuzu koşulsuz seven anne-baba olmayı seçin. Kendinize de çevrenizdekilere de kızıp öfkelenmeyin. Unutmayın ki her ebeveynlik kendi içinde gelişen doğal bir süreçtir.
